Superwoman

In het diepst van mijn gedachten ben ik Superwoman. U ziet een gewone, nogal keurige, werkende moeder van zekere leeftijd, maar in werkelijkheid ben ik een superheldin: sterk, snel, onversaagd en met een gevreesde, snoeiharde worp. En beeldschoon, superslank en gespierd natuurlijk, met lange, wapperende lokken. Dus als u denkt dat ik op mijn hoge hakken belangrijke mail check op mijn te dure smartphone, dan red ik u in werkelijkheid van een reusachtige Bulbasaur met territoriumissues. 

De eerste keer weet ik nog goed. Ik liep nietsvermoedend op straat en zag plots een snelle beweging op mijn scherm: bij de buren op de hoek zat een agressieve Rattata. Dan is het zaak onmiddellijk toe te slaan. Voor je het weet, gaan ze namelijk in rook op. De vangtechniek was die eerste keer een aandachtspunt, maar puber 2 schoot te hulp en toen had ik ‘m, mijn eerste wilde Pokémon! Buren opgelucht: die hadden gewoon geen idee dat er een bijtgrage paarse rat op de loer lag tussen de rozenstruiken. Had ik ze toch mooi van gered. 

En dan groei je steeds verder in je roeping tot superheldin. En bekwaam je je in vangtechnieken, leer je alles over effectieve lokmiddelen en investeer je in goede wapens. Met de pubers in huis heb ik een speciale app-groep, zodat ze me kunnen attenderen op belangrijke sightings: Zubat in the house! Superwoman needed! En dan snel ik toe om man, kinderen en vaderland te redden van naderend onheil in de vorm van een bloeddorstige vampiervleermuis met vlijmscherpe tandjes. 

En zo kwam het dus allemaal, dat ik op een avond in de stromende regen in het park zat met de puberzonen. Ik had mijn kostbare Pokélokmiddel gestrooid - dat soort dingen doe je als moeder voor je kinderen - en nu zaten we te wachten op onze prooien. De buren konden gerust zijn: wij hielden de wacht! Ondertussen praatte ik mee over Eevy’s, Abra’s en Caterpie’s en het nut van ‘evolueren’ versus ‘power up’. Volgende keer neem ik ook frisdrank en chips mee, voor de inwendige supervrouw & co.

Echtgenoot voelt zich een beetje buitengesloten geloof ik. Hij dreigde zelfs met echtscheiding als ik tijdens het autorijden zou stoppen om Pokémon te vangen. Zo ver zou ik niet gaan natuurlijk: ik had mijn telefoon gewoon aan puber 2 gegeven, zodat hij voor mij bij alle ‘Pokestops’ nieuwe Pokéballen kon verzamelen. En zo ben ik nu dus een high level multitasking Superwoman. Dat u het weet, als u mij over mijn telefoon gebogen ziet lopen. Ik ben u aan het redden van een heavy Pokémon-attack!