Gij zult sober zijn...

Vrienden, netwerken, zelfontplooiing, boeiend werk, leuke kinderen: het hoort tegenwoordig bij het moderne leven, net als zingeving, authenticiteit, duurzaamheid en soberheid bij. O ja: en 'iets' teruggeven aan de maatschappij... Het brengt me in een dagelijkse spagaat: als kind van calvinistisch Nederland vind ik dat een mens matig dient te zijn. Is het 11e gebod 'Gij zult nuttig zijn', dan is het 12e: 'Gij zult niets verspillen en sober zijn'.

Sober – eenvoudig – binnen de maat: dat zijn de betekenissen die Van Dale geeft bij matig. Matigheid: niet overdreven, soberheid. Het zijn uiteindelijk relatieve begrippen. Een bezoek aan Ethiopië gaf me een volkomen ander referentiekader. Ik bekijk mijn agenda van de afgelopen week: Op dinsdagavond ben ik met mijn buurvrouwen naar een filmavond in Bergen geweest, een benefietavond voor een scholenproject in Nepal. Reuze gezellig, met heel veel zelf gebakken taartjes, chocoladedingetjes en hartige hapjes. En natuurlijk cappuccino vooraf en wijn in de pauze. Ook ik blijf mezelf ontwikkelen en ontplooien enzo, dus woensdagavond: gitaarles. Het valt me niet mee om ‘let it be’ zwierig mee te spelen met leraar. Iedere dag tien minuten oefenen is het credo van de afgelopen weken, maar het lukt me zelden!

Op donderdagavond heb ik de maandelijkse filmavond met mijn vriendinnen afgezegd. Normaal gesproken is dit een gezellige vrouwenavond: iedereen neemt iets lekkers mee en de gastvrouw zorgt voor verse jus d’orange en wijn. Vrijdagavond: naar de verjaardag van de zoon van vrienden. Ik was er rond half vijf met de kinderen, taart, borrel, hapjes, heerlijk gegeten met z’n allen en goede gesprekken. Om half negen naar huis, want de jongetjes moeten vroeg voetballen. Zaterdag: eerst dus voetballen, met veel koffie voor, tijdens en na de wedstrijd met een aantal vrienden. Onze zoons moesten ‘tegen elkaar’, altijd goed voor een gezellig lange voetbal- en koffieochtend. Inclusief dus traktatie van de jarige job. ’s Middags in de keuken gestaan, want ‘s avonds ‘walking diner’ met een aantal buren. Met vijf gezinnen zorgen we voor borrel en eten, steeds bij iemand anders thuis. Het begint om vijf uur en ik denk dat we rond een uur ’s nachts uiteindelijk allemaal ons bed opzoeken.

Het was allemaal heel gezellig, maar ik ben zondag moe. Er is overigens veel cake en ijs over van de vorige avond, tot genoegen van de kinderen. Maandagavond: we eten bij vrienden; deze afspraak zat al heel lang in de planning maar ja: volle agenda’s. Het was gezellig eindelijk eens tijd met elkaar te hebben en het is al laat voordat we aan de soep beginnen. IJs toe weer vanavond en weer voor wie dat wil een vuurwatertje bij de koffie… Dinsdag: mijn schoonvader wordt 80. Koffie en taart dus! Vanavond: goede vrienden komen met twee van hun zoons. We gaan borrelen, eten én gitaar spelen en zingen. Ik verheug me erop, want ik word altijd helemaal vrolijk van deze avonden. Samen muziek maken en zingen: hoera! En dan heb ik een goede vriendin in het buitenland maar een kort mailtje teruggestuurd, terwijl ze eigenlijk tussen de regels door nogal een bom liet vallen in haar berichtje vorige week. Geen tijd voor een uitgebreid bericht of ‘skypen’. Een andere vriendin, die ook ver weg woont, wel weer gebeld na twee maanden radiostilte, maar ik denk dat ik de voorlopige afspraak die we maakten, maar weer ga afzeggen, want ik merkt dat het lege gaatje in mijn agenda niet betekent dat mijn aandacht er ook is voor haar.

In mijn achterhoofd spreken stemmetjes… Over rust en ruimte, over soberheid en goede boeken lezen... Over wandelen over het strand en diepe gedachten denken...
Aan de andere kant: is sober leven een kluizenaarsbestaan leven? Jezelf opsluiten in je huis en afzien van sociale contacten? Van samen eten en praten word ik blij. Van samen muziek maken en zingen ook. De balans houden blijkt moeilijk, omdat ik niet overal invloed op heb: mensen kunnen hun verjaardag nu eenmaal niet verplaatsen en vriendschap moet je onderhouden.
Vanmiddag gaat zoonlief kamperen, morgen verjaardagsfeest van manlief, zondag vier kinderverjaardagen, waarvan we er in ieder geval een al hebben afgezegd. Dat 12e gebod knaagt...